مقدمه

هدف نهایی تعلیم و تربیت ، انسان سازی و آینده سازی است . از آنجا که آینده ی جوامع به دست انسانها ساخته می شود ، هدف و رسالت اصلی تعلیم و تربیت را باید در انسان سازی جستجو کرد که بخش عمده ی آن به نهاد رسمی آموزش وپرورش و مدرسه سپرده شده است مهم ترین مسئولیت مدرسه برنامه ریزی برای آموزش و یادگیری است برای آنکه آموزش به یادگیری منتج شود باید برای آن برنامه ریزی شود طراحی آموزشی شامل کلیه ی تجارب و فرصتهای یاددهی و یادگیری است که از جانب معلم به منظور ایجاد تغییرات مطلوب در رفتار فراگیران طراحی و اجرا می شود و بازده آن مورد ارزشیابی قرار می گیرد .

برای کارآمد کردن و شفافیت هر نظام آموزشی جهت تحقق هدفهای مورد نظر باید یک زیر نظام ارزشیابی برای آن منظور داشت به طوریکه از ابتدای اندیشیدن در باره طراحی و استقرار نظام آموزشی به نمایان ساختن میزان مطلوبیت اجرایی امور پرداخت .

ارزیابی آموزشی به عنوان یکی از وظایف اساسی مدیریتی است که براین اساس مدیر ابعاد گوناگون یک سیستم آموزشی را بررسی نموده و میزان دستیابی به اهداف را می سنجد و زمینه های برطرف نمودن موانع و اصلاح روشها ، بهسازی نتایج و نهایتاً پیمودن مراحل دیگر ، حرکت ورشد را فراهم می نماید در نتیجه کارکرد ارزیابی به عنوان یکی از وظایف مدیریتی باید بر سایر کارکردهای مدیریت نظام دانشگاهی اشراف داشته باشد چرا که این امر موجب می گردد با بهره گیری هرچه بیشتر از منابع تحقق هدفهای مطلوب و مورد نظر امکان پذیر شود . از این رو نظام دانشگاهی باید به طور مستمر به قضاوت در باره مطلوبیت عوامل درونداد ، فرآیند وبرونداد خود پرداخته و حاصل آن جهت بهبود امور آموزش ، پژوهش و عرضه خدمات تخصصی به جامعه مورد استفاده قرار گیرد

در این تحقیق مختصر به بیان انواع ارزشیابی و اهمیت استفاده از هریک و در نهایت به ارائه راهکارهایی جهت اصلاح برنامه ها و روشها می پردازیم .