در زمان ایران باستان، منطقه شمال خراسان به عنوان بخشی از حكومت مركزی ایران و زیر نظر سرزمین های ساتراپ نشینی پارت اداره می شد، و مردمی با اصالت سكاها كه به سكاهای خراسان در تاریخ مشهورند، در این منطقه زندگی می كردند.