چارلی مهمترین و تاثیرگذارترین شاگرد مک سنت و فرزند یک نمایشگر تالارهای محلی موسیقی انگلیسی به نام جرالدین چاپلین بود.

والدین چاپلین هر دو هنرمندانی در سالن بزرگ شهر لندن بودند و هر دو بازیگر و آوازه‌خوان، اما پیش از آنکه وی 3 ساله شود از هم جدا شدند.

چارلی آواز خواندن را از مادرش آموخت. بعدها مادرش دچار بیماری روانی می‌شود و در یک آسایشگاه در حوالی لندن بستری می‌شود.

اما پدرش زمانی که چارلی ۱۲ ساله بود، فوت شد. زمانی که مادرش در یکی از اجراهای زنده تئاتر که برای سربازان اجرا می‌شد، جسمی به سر وی برخورد کرد و آسیب دید، چارلی 5 ساله روی صحنه رفت و تماشاچیان عصبانی را با خواندن آهنگی سرگرم و آرام کرد.

با بستری شدن مادر، چارلی و برادرش رابطهٔ عمیق تری پیدا کردند و هر دو با استعداد بالایی که داشتند در همین سالن قدیمی که پدر و مادرشان در آن کار می‌کردند، مشغول به کار شدند.

چاپلین در سال 1910 به آمریکا رفت و با برادرانش استودیو چاپلین را تاسیس کردند. در سال ۱۹۲۸ مادر چاپلین، درست در زمانی که ۷ سال از انتقال وی توسط پسران به هالیوود می‌گذشت، از دنیا رفت. بعدها چارلی از وجود برادری ناتنی از سمت مادر آگاه ‌شد به نام ویلر دریدن که این برادر نیز به مابقی برادران در هالیوود و استودیو چاپلین ‌پیوست.

چاپلین یهودی‌زاده فقیری بود که دوران کودکی را در دشواری و تنگدستی گذراند و در نخستین سال‌های شکوفایی سینما در امریکا، با تکیه بر خلاقیت و استعداد خود به اوج شهرت رسید.

در سال ۱۹۱۳ بازی چاپلین در آمریکا مورد توجه یکی از فیلمسازان قرار می‌گیرد و از آن پس با شرکت فیلمسازی کی استون همکاری می‌کند.

وی نخستین فیلمش را با نام ساختن یک زندگی که فیلم کمدی بود در سال ۱۹۱۴ آغاز کرد. در این کمپانی و با این فیلم چاپلین به شهرت رسید. به تدریج چاپلین به محبوب‌ترین هنرمند تاریخ سینما تبدیل شد و تهیه‌کنندگی آثارش را نیز بر عهده گرفت.

در 1913، هنگامی که با دستمزد 150 دلار در هفته در کمپانی کی استون استخدام شد، یک بازیگر سیار نمایش‌های وودویل امریکایی بود.

در نخستین فیلمی که به نام در تلاش معاش (1914) برای مک سنت بازی کرد، نقش یک شیک پوش تیپیک انگلیسی به او محول شد، اما با فیلم دومش، مخمصه غریب مبیل 1914، کارکتر یک ولگرد کوچولو را معرفی کرد؛ کارکتری که بعدها اورا شهره آفاق ساخت و به یک نماد جهانی سینمایی از یک فرد عامی در دوران ما بدل کرد.

چاپلین در کمپانی کی استون در 34 فیلم کوتاه و 6 حلقه‌ای داستانی با عنوان رمانس ناکام تیلی (1914) به کارگردانی مک سنت بازی کرد و کاراکتر این دلقک ریزنقش محزون را به تدریج پرورش داد. شخصیتی با کفشهایی که برایش بزرگ بودند، شلواری گشاد و کتی تنگ که کلاه لبه‌دار دربی بر سر می گذاشت.

شخصیت پردازی درخشان او، همراه با حرکات پانتومیم که چارلی تبحر بی‌مانندی در آن داشت، از ولگرد کوچولو انسانی ساخت که با جهان پیرامون خود به کلی بیگانه است.

از جمله مشهورترین فیلمهایی که چاپلین در کمپانی اسانی ساخت، می‌توان به ولگرد، شغل، بانک، شبی در نمایش اشاره کرد. این فیلم‌ها در سال 1915 ساخته شدند.

این فیلم‌ها چندان مورد استقبال قرار گرفتند که چارلی سال بعد درخواست هفته‌ای 10 هزار دلار به اضافه پیش پرداختی معادل 150000 دلاری پس از امضای قرارداد برای ساختن 12 فیلم برای کمپانی میو چوال را کرد.

معروف‌ترین فیلم‌های چاپلین در کمپانی میوچوال عبارتند از: بازرس فرودگاه 1916، مامور آتش نشانی 1916، ساعت یک صبح 1916، سر سره بازی 1916، سمساری 1916، خیابان اوباش 1917، مهاجر 1917، ماجراجو 1917.

چاپلین در سال ۱۹۱۹ به همراهی تعدادی از دوستان سینمایی‌اش اتحادیه سینماگران را تاسیس کرد. آن زمان این فرصت برای او پدید آمده بود تا پس از سالها، به دلمشغولی‌های خود بپردازد و فارغ از نظام مافیایی حاکم بر هالیوود، حرف دل خویش را به زبان تصویر بیان کند.

بسیاری چارلی چاپلین را تنها یک کمدین موفق می‌دانند حال آنکه او در طول زندگانی خود در زمینه موسیقی نیز استعداد فراوانی از خود نشان داد. ساخت موسیقی فیلم کار عادی وی بود و توانست در مجموع موسیقی 23 فیلم را به پایان برساند. موسیقی فیلم لایم لایت ساخته چالین در سال 1972 برنده جایزه اسکار شد.

شخصیت چاپلین بیشتر به عنوان «آواره» شهرت یافت که در زبانهای مختلف دنیا مفهومی به مانند فردی ولگرد با رفتارهای پیچیده اما بزرگ منشانه داشت. در سال ۱۹۱۵ چاپلین با یک کمپانی تازه قرارداد بست و مشغول ساخت فیلم‌های بلندتری شد.

در سال ۱۹۱۶ کمپانی فیلم موچوال مبلغ ۶۷۰ هزار دلار با چاپلین قرارداد بست و در مدت ۱۸ ماه وی ۱۲ فیلم بلندمدت کمدی برای آنها ساخت که در این نوع از ویژگی ممتازی در تاریخ سینما برخوردار بودند. در واقع تمام فیلم‌های که در این کمپانی ساخته شد، به یک اثر کلاسیک سینمای کمدی تبدیل شدند.

در پایان این سالها آمریکا وارد جنگ جهانی شد و چاپلین دورهٔ جدیدی از سینمای خود را با دوستانی آغاز کرد. از سال ۱۹۱۸ چاپلین در استودیو خود مشغول به کار شد. تمام فیلمهای پیشین دوباره ویرایش و کات شدند و در سال‌های مختلف موسیقی و تدوین جدید صورت گرفت.

دیکتاتور بزرگ نخستین فیلم کاملا ناطق چاپلین بود که در اوضاع نابسامان جهانی در دهه 40، اثری ضد نازی بود. این فیلم در مورد دیکتاتوری اروپایی و در واقع تاریخچه زندگی آدنوید هینکل، دیکتاتور کشور خیالی تامانیا است که دست به کشتار یهودی‌ها می‌زند و اروپا را درگیر جنگ می‌کند.

برخی این فیلم را نپسندیدند و برخی جنبه سیاسی آن را جدی و برخی آن را به قدر کافی جدی نگرفتند. با این حال این فیلم از نظر تجاری محبوبیت فراوانی پیدا کرد و چاپلین را همچنان به عنوان یک ستاره در اوج نگاه داشت.

سر انجام، سر چارلز اسپنسر چاپلین 25 دسامبر سال 1977 در سن 88 سالگی درگذشت.

برخی از افتخارات چارلی چاپلین:

برنده جایزه اسکار بهترین موسیقی ارجینال برای فیلم لایم لایت در سال ۱۹۷۳نامزد دریافت جایزه اسکار در رشته‌های بهترین فیلم، بهترین فیلمنامه ارجینال و بهترین بازیگر نقش اول برای فیلم دیکتاتور بزرگ در سال ۱۹۴۱نامزد دریافت جایزه اسکار در رشته بهترین فیلم نامه ارجینال برای فیلم موسیو وردو در سال ۱۹۴۸دریافت جایزه اسکار بهترین دستاورد هنری برای فیلم سیرک در سال ۱۹۲۹دریافت جایزه افتخاری یک عمر فعالیت هنری در سال ۱۹۷۲برنده جایزه افتخاری شیر طلایی از جشنواره ونیز در سال ۱۹۷۲

برخی از فیلم‌های چارلی چاپلین:

آتش‌نشانماجراجویک زندگی سگیپسر بچهدیکتاتور بزرگسیرکشهر نورانی می‌شودعصر جدیدمغازه وسیقه گذاریدریاغریبهیک زنبانکسرسره بازیخیابان آرام

:: برچسب‌ها: زندگی , نامه , چارلی , چاپلين ,
:: بازدید از این مطلب : 78

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

چارلی چاپلین بازیگری کمدی بریتانیا و فردی بسیار مشهور در تاریخ هالیوود در دوران فیلم سیاه و سفید بود

 او در 16 آوریل 1889 چشم به جهان گشود و در غروب 25 دسامبر 1977 با دنیا وداع نمود.

او در نامه ای تاریخی حرف هایی بسیاری را برای فرزندش “جرالدین”  نوشت

:: برچسب‌ها: نامه چارلی چاپلین به دخترش , چارلی , چارلی چاپلین , چاپلین , جرالدین ,
:: بازدید از این مطلب : 66

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0

چارلی چاپلین که یکی از محوری ترین ستارگان دوران اولیه هالیوود محسوب می شود، پشت و جلوی دوربین زندگی بسیار جالبی را تجربه کرد که بی شباهت به فیلمی سینمایی نیست. او ۱۶ آوریل ۱۸۸۹ در لندن متولد شد. پدرش چارلز چاپلین و مادرش هانا هریت پدینگام هر دو از خوانندگان «میوزیک هال» لندن بودند.

پس از اینکه چارلز به قصد اجرا در نیویورک، از هانا جدا شد، او تلاش کرد موقعیت از دست رفته خودش را در عرصه موسیقی مجددا احیا کند اما از بخت بد، صدایش در میانه اجرا و ناغافل شکست. ولی شکست دوران کار حرفه ای مادر، نقطه آغازی شد برای طلوع ستاره استعداد چارلی کوچک. مدیر صحنه از چارلی که گوشه ای ایستاده بود، خواست روی سن بیاید. به این ترتیب چارلی ۵ ساله برای اولین بار روی صحنه رفت و آهنگ معروفی را اجرا کرد.
فروپاشی عصبی مادر و حملات روانی ای که دچارش می شد، باعث شد چارلی و برادر ناتنی اش «سید» بیشتر دوران کودکی و نوجوانی شان را از این خیریه به آن خیریه و در کارگاه های مختلف سپری کنند. هانا هم از ۱۹۰۳ تا۱۹۲۱ که چارلی او را پیش خودش در کالیفرنیا برد، در بیمارستان روانی «کین هیل» بستری بود.

فعالیت حرفه ای

چاپلین فعالیت حرفه ای بازیگری اش را از سن ۸ سالگی و با تورهای گروه «لنکشایر» آغاز کرد. بعد با گروه «وادویل» قرارداد بست و با اجراهای این گروه در سال ۱۹۱۰ به امریکا رفت. آنجا با «مک سنت» که از معروف ترین کمدی سازهای آن دوران بود و  اجرای چارلی را در نیویورک دیده بود، آشنا شد. چیزی نگذشت که چارلی نامه ای به برادرش سید نوشت تا از او بخواهد مدیر برنامه هایش شود. در همین دوران که با شرکت «KeyStone» قرارداد داشت ۳۵ فیلم ساخت که در اکثر آنها همان شمایل معروف «ولگرد» را داشت. سال ۱۹۱۴ با «اسانی»‌قرارداد بست و برای آنها هم ۱۵ فیلم ساخت. بعد در سال ۱۹۱۷ با اولین کمپانی رده اول قرارداد بست که به افتتاح «چاپلین استودیوز» منجر شد. سال ۱۹۱۹ او، داگلاس فیربنکس، مری پیکفورد و دی. دابلیو. گریفیث شرکت «یونایتد آرتیستز» را بنیان نهادند که همچنان از بزرگ ترین شرکت های هالیوودی محسوب می شود.


حاشیه ها
زندگی و کار چاپلین سرشار از جنجال ها و رسوایی های مختلف بود. نخستین لکه ننگی که دامنگیر چارلی شد در دوران جنگ جهانی اول بود که وفاداری اش به سرزمین مادری، انگلستان زیر سؤال رفت. او هرگز برای شهروندی امریکا اقدام نکرده بود اما خود را دائم السفر به این کشور می دانست. این دلیل مردمان انگلیس را برای عدم شرکت او در جنگ اقناع نکرد و بسیاری او را به ترسو بودن و طفره روی متهم کردند.
بعدها «جی.ادگار. هوور»‌ رئیس و مؤسس FBI و «شورای فعالیت های اتباع غیر امریکایی» (HUAC) به چاپلین مشکوک شدند که دارد افکار کمونیستی را در فیلم هایش تبلیغ می کند.

فیلم بعدی چاپلین، «دیکتاتور بزرگ» محصول ۱۹۴۰ که نخستین فیلم ناطق او محسوب می شود نیز موجی از مخالفت ها را علیه او برانگیخت.  تصویر کاریکاتورگونه ای که او از «آدولف هیتلر» در این اثر به نمایش می گذارد، از نظر بسیاری از مردم آن زمان، مناسب نبود چرا که تازه یک سال از شروع جنگ جهانی دوم می گذشت و هر روز خبرهایی از جنایات  نازی ها منتشر می شد و خانواده ها فرزندان شان را در جنگ از دست می دادند و همه اینها در حالی بود که چارلی متهم به فرار از جبهه بود. با این وجود «دیکتاتور بزرگ» ‌۵ میلیون دلار فروخت و در ۵ رشته هم نامزد دریافت اسکار شد.
رسوایی دیگر مربوط می شود به ارتباط کوتاه مدت او با «جوآن بری/Joan Barry» بازیگر‌۲۲ ساله امریکایی که البته به دلیل اذیت و آزارهای «بری» دیری نپایید و سال ۱۹۴۲ این رابطه قطع شد اما یک سال بعد جوآن دوباره نزد چارلی آمد و ادعا کرد فرزندی که در شکم دارد متعلق به اوست.

به این ترتیب در دادگاه، دعوای اثبات نسب طرح کرد و هرچند آزمایش خون نشان داد فرزند متعلق به چارلی نیست اما چون آن زمان آزمایش خون در دادگاه به عنوان «دلیل اثبات دعوی» پذیرفته نشده بود، چاپلین محکوم شد تا زمانی که بچه به سن ۲۱ سالگی برسد هفته ای ۷۵ دلار بابت هزینه های جاری زندگی او بپردازد.
چاپلین همچنین برای حمایتش از روسیه در مقابل تجاوزهای آلمان نازی در دوره جنگ جهانی دوم، ‌زیر ذره بین بود و دولت ایالات متحده او را برای بررسی دیدگاه های سیاسی و انگیزه هایش که مشکوک به ارتباط با گروه های کمونیستی بود،‌ مورد بازجویی قرار داد. «شورای فعالیت های اتباع غیر امریکایی» (HUAC) هم برایش احضاریه فرستاد اما در نهایت تصمیم گرفت دیگر نیازی به حضور او برای شهادت دادن نیست. به جای آن وقتی چاپلین و خانواده اش برای افتتاحیه فیلم «Limelight» محصول ۱۹۵۲‌ به لندن سفر کردند، از بازگشت او به ایالات متحده جلوگیری کردند. این در حالی بود که دولت هیچ مدرک واقعی دال بر اینکه او تهدیدی برای امنیت ملی امریکاست در اختیار نداشت. چاپلین و همسرش هم تصمیم گرفتند از آن پس در کشور سوئیس اقامت کنند.

زندگی خانوادگی
چاپلین ۴ بار ازدواج کرد و در مجموع صاحب ۱۱ فرزند شد.

او اولین بار سال ۱۹۱۸ با «میلدرد هریس»‌ازدواج کرد و از او صاحب پسری شد به نام «نورمن اسپنسر چاپلین» که فقط ۳ روز زنده ماند. ازدواج چارلی و میلدرد هم از هم پاشید و آن دو ۱۹۲۰ از هم جدا شدند.
چهار سال طول کشید تا چاپلین بار دیگر تن به ازدواج دهد. این بار با بازیگری به نام «لیتا گری» که ۱۹ سال از خودش کوچک تر بود. چارلی و لیتا صاحب دو فرزند پسر شدند که چارلی نام خود و برادرش را روی آنها گذاشت. این ازدواج هم دیری نپایید و آنها سال ۱۹۲۷ از هم جدا شدند. عکس زیر که در سال ۱۹۳۱ گرفته شده، فرزندان چاپلین را از این ازدواج نشان می دهد.

سال ۱۹۳۶ بار دیگر و برای مدت کوتاهی با «پائولت گدار» همبازی اش در فیلم «عصر جدید» که ۲۱ سال از خودش جوان تر بود پیوند زناشویی بست. پائولت بعدها به یکی از ستارگان اصلی کمپانی پارامونت در دهه ۴۰ میلادی تبدیل شد.
اما آخرین ازدواج او با «اونا اونیل» ‌دختر «یوجین اونیل»، ‌نمایشنامه نویس مشهور، در سال ۱۹۴۳ رقم خورد. آن دو صاحب ۸ فرزند به نام های «جرالدین»،‌ «مایکل»، «ژوزفین»، «ویکتوریا»، «یوجین»، «جین»،‌ »آنت امیل» و «کریستوفر» شدند.

چاپلین برخلاف بسیاری از آدم های پرخاشگر و بی اعتنا به آداب اجتماعی که نقش شان را ایفا می کرد، انسانی آرام و درون گرا بود و چندان «میلیونر مآب» زندگی نمی کرد. به طوری که با وجود میلیون ها دلار درآمد، تا به آخر در همان خانه ساده خود در سوئیس زندگی کرد.

افتخارات
چاپلین در سال ۱۹۲۱ به دلیل عملکرد فوق العاده اش به عنوان فیلمساز، از دولت فرانسه مدال گرفت و تا سال ۱۹۵۲ تا مقام افسری  لژیون اشراف هم ارتقاء درجه یافت. سال ۱۹۷۲ برای آنچه تأثیر بی بدیل در عرصه فیلمسازی،‌هنر عصر مدرن، خوانده شد، اسکاری افتخاری دریافت کرد. سال ۱۹۷۵ هم به مقام شوالیه فرمانده نظام سلطنتی بریتانیا مفتخر شد.

او علاوه بر فیلمسازی و بازیگری بسیاری از موسیقی متن های آثار خودش را هم می نوشت و دو خود زندگینامه نیز به رشته تحریر درآورد. یکی «خود زندگینامه من» که سال ۱۹۶۴ به چاپ رسید و دیگری دنباله این کتاب که با نام «زندگی من در فیلم ها» سال ۱۹۷۴ منتشر شد.


پایان زندگی
چاپلین ۲۵ دسامبر ۱۹۷۷ در خانه اش در سوئیس با مرگ طبیعی از دنیا رفت اما داستان او با مرگش ختم نشد. جسدش را سال بعد از داخل قبر دزدیدند و جستجو برای پیدا کردن آن ۳ ماه به طول انجامید. با کشف جسد، این بار چاپلین را در مقبره ای که دورتادورش را با سیمان مسدود کرده بودند، به خاک سپردند. همسرش اونا نیز بعدها در کنار او دفن شد.

چارلی چاپلین به عنوان یکی از بزرگ ترین فیلمسازان تاریخ سینمای امریکا شناخته می شود و فیلم هایش هنوز هم در جای جای دنیا از محبوبیت بسیاری برخوردارند. فیلم های او از نگاه مثبت نگر و ساده لوحانه شخصیت ولگرد به زندگی در عالمی سرشار از هرج و مرج، نشان می دهد روح انسانیت همیشه و همه جا به یکسان وجود دارد.

:: برچسب‌ها: زندگی , نامه , چارلی , چاپلين ,
:: بازدید از این مطلب : 165

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0