شمس الدين محمد بن بهاء الدين معروف به لسان الغيب بزرگترين
غزلسراي ايران كه در اوايل قرن هشتم در شيراز متولد شد و همانجا به تحصيل علوم و
كمالات پرداخت .
وي در مجالس درس عالماني مانند قوام الدين عبدالله حضور
يافت و به مطالعه قوانين ادب و ديوان هاي شاعران عرب پرداخت . و چون قرآن را از
برداشت ، حافظ تخلص كرد.