واقعا بر سر عشق چه آمده است؟

زيست شناسان اغلب از به کار بردن واژه ي عشق تفره ميروند، گويي که اين واژه جز رمانتيسم مهلم از فرهنگ چيز ديگري را منعکس نميکند، اما عشق يک واقعيت زيست شناختي است.

صميمي بودن به معناي نزديک بودن است و ميبايست در ابتداي امر روشن نمود که مقصود از نزديک بودن صرفا به مفهوم لغوي آن است.
لذا به تعبير اين کتاب زماني دو فرد نزديک و صميمي اند که در تماس بدني با يکديگر قرار گيرند.هدف ما بحث درباره ي طبيعت اين تماس است،
خواه فشردن دست ديگري باشد يا جفتگيري با او ، زدن دست به پشت کسي باشد يا سيلي زدن به صورتش، مانيکور کردن ناخن کسي باشد و يا انجام عمل جراحي بر روي او، هنگامي که دو فرد به طور فيزيکي همديگر را لمس مي کنند اتفاق ويژه اي مي افتد. غرض از نوشتن اين کتاب تمرکز بر روي اين پديده ي ويژه است.
روش من در اين کار شيوه ي يک جانور شناس است که در رشته ي رفتار شناسي تربيت يافته که کارش مشاهده و تجزيه و تحليل رفتار حيوانات است. در اين مورد خاص توجه خود را به حيواني بنام انسان محدود نموده ام و سعي کرده ام آنچه را که مردم انجام مي دهند، نه آنچه را که مي گويند و نه حتي آنچه را که ميگويند انجام ميدهند، بلکه کاري را که عملا بدان مشغولند مورد مشاهده قرار دهم. براي انسان بالغ دشوار است که به رفتار انساني به چشمي نگاه کند که گويي براي اولين بار با آن برخورد ميکند ولي اگر رفتار شناس بخواهد درک تازه اي از اين رفتار داشته باشد دقيقا بايد همين کار را انجام دهد. و بديهي است که هر چه يک رفتار متداولتر و عادي تر باشد ، اين امر مشکلتر ميشود.
علاوه بر آن هر چه يک رفتار صميميتر باشد، بار عاطفي آن بيشتر ميگردد....

:: برچسب‌ها: رفتار شناسي , شخصيت شناسي , روانشناسي جنسي , تماس جنسي , عشق ,
:: بازدید از این مطلب : 128

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0