کامیکس (Comics) یا تصاویر فکاهی یک راه واسط برای انتقال بصری ایده‌ها از طریق تصویر می‌باشد که اغلب با نوشته و یا اطلاعاتی بصری در آمیخته است. کامیکس‌ها از در کنار هم گذاشتن قطعات متوالی از تصاویر تشکیل شده و معمولاً در آن از ابزارهای نویسه‌ای چون بالون گفتار، شرح‌ها و افکت‌های صوتی (نام‌آوا) برای نشان دادن گفت‌وگوها، تعریف داستان و یا دیگر اطلاعات استفاده می‌شود. عناصری چون اندازه یا جاگذاری قطعات، روند بیان داستان یا موضوع را کنترل می‌کند. نقاشی کارتونی و دیگر روش‌های تصویرگری شبیه به آن، از مرسوم‌ترین نقاشی‌ها در کامیکس هستند؛ فومتی حالتی است که از عکس استفاده می‌کنند

حالت‌های معمول کامیکس شامل داستان مصور، کارتون‌های سرمقاله‌ای، کارتون دهن‌بسته و کتاب مصور می‌شود. از اواخر قرن بیستم تاکنون، مجلدهای ضخیم‌تری چون رمان مصور و آلبوم‌های کامیکس، تانکابون بیش از پیش متداول شده و کامیک اینترنتی آنلاین، نشو و نما پیدا کرده است.

تاریخ کامیکس در فرهنگ‌های مختلف، مسیرهای متفاوتی را طی کرده است. دانشمندان بر این باورند که اولین کامیکس به دوران ما قبل تاریخ و نقاشی‌های غار لاسکو باز می‌گردد. تا اواسط قرن بیستم، کامیکس در آمریکا، اروپای غربی(مخصوصا فرانسه و بلژیک) و ژاپن شکوفا شد.

:: برچسب‌ها: فیلم , آموزش , نقاشی , کامیکس , به , زبان ,
:: بازدید از این مطلب : 56

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0