|
|
|
توضیحات : کسی که می خواهد
قصه نویس خوبی شود حتما باید از همان دوران کودکی قصه بخواند و خیلی زیاد
هم بخواند. اما این تاکید نباید کسی را به اشتباه بیندازد که مطالعه چنین
شخصی تنها باید به قصه محدود شود. موضوع کار قصه نویس انسان و زندگی است.
انسان یک موجود چند بعدی است و در مسیر زندگی خود با کل هستی در ارتباط بده
و بستان متقابل است. پس نویسنده برای طرح درست ودقیق و کامل انسان در قصه
هایش مجبور است به شناختی کامل از هستی، جهان، طبیعت، خود و سایر موجودات
دست پیدا کند. او تاریخ و گذشته ای دارد و در این سیر تاریخی شکستها و
پیروزیهایی را پشت سر گذاشته، آزمایشها و خطاهایی کرده، خام بوده و پخته
شده تا به صورت امروزی در آمده است. پس نویسنده لازم است چیزی از تاریخ
زندگی نوع انسان، تاریخ نژاد و کشورش و آداب و رسوم ملت خود بداند. از دیگر
سو، انسان تنها بعد مادی و جسمانی ندارد و دارای جنبه ای عمیقتر و پیچیده
تر ـ که از آن به بخش روحی ومعنوی یاد می کنند ـ است و باید این جنبه را هم
به خوبی شناخته و مطالعاتی نیز در این زمینه داشته باشد. از جمله یک
نویسنده باید در زمینه های مذهبی، سیاسی، اجتماعی، روان شناسی و مردم شناسی
وغیره مطالعات عمیقی انجام دهد. پس از طی این مراحل او بایدبا دید و زاویه
ای جدید به پیرامون خود نگریسته و جنبه های جدیدی از موضوعات را کشف کند.
او باید بتواند بر آفت بزرگ «عادت» و «روز مرگی» غلبه کند و هیچ چیز را
عادی و معمولی تصور نکند بلکه به هر چیز و هر کس چنان نگاه کند که گویی
اولین بار است آن را می بیند. آنگاه است که در میان همین جریانها و پدیده
های از نظر دیگران معمولی زندگی، چیزهایی را خواهد دید و کشف خواهد کرد که
بقیه متوجه آنها نشده اند.
:: برچسب‌ها:
آموزش داستان نویسی ,
ادبیات داستانی ,
داستان بلند ,
راوی داستان ,
فیلمنامه ,
قصه نویسی ,
قواعد داستان کوتاه ,
نمایشنامه ,
:: بازدید از این مطلب : 194
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : دو شنبه 29 مرداد 1395 |
نظرات ()
|
|
|
|
|
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
