لوئی کان: پیشرفت یا بازگشت به گذشته * معماری کان هنگامی به شکوفایی رسید که نوعی سکون بر معماری مدرنیسم حکمفرما شده بود. البته دلایلی چند برای این سکون می توان بر شمرد ولی گذشت زمان و برآمدن نسل جوانتری از معماران از اهم این دلایل است. از سه ستارة درخشان و تقریباًَ بلامنازع مدرنیسم نیز رایت بدرود حیات گفته بود و میس و لوکوربوزیه نیز آخرین سالهای عمر را می گذرانند. به علاوه ، میس مدتها بود همان بود که بود و لو کوربوزیه نیز به نظر می رسید که نمی¬خواهد شعری تازه بسراید یا یارای آن را ندارد. این هر سه البته در قرن نوزدهم زاده شده و اوج تواناییشان در نیمة نخستین قرن بیستم به منصة بروز رسیده بود. لوئی کان چندین سال از این هر سه معمار جوانتر بود و اگر چه اندکی با تأخیر، در نخستین سالهای نیمة دوم قرن بیستم به سنی رسیده بود که بتواند اظهار وجود کند. وی که درست در نخستین سال قرن حاضر (1901) زاده شده بود، ظاهراً تا سالهای پنجاه، مانند بسیاری از معماران جوان و با استعداد زمان خودگاه محسور و گاه مقهور این سه استاد، تقریباً لب فرو بسته بود. تا این زمان که کان متجاوز از پنجاه سال داشت، از وی کار برجسته ای ثبت نشده است...
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
