دلايل نياز به آموزش كاركنان

مهمترين مواردی كه به عنوان مقاصد نسبتاً مشترك سازمان ها و نظام های مختلف در خصوص آموزش ضمن خدمت قابل ذكر است بشرح زير میباشد:

-1 هماهنگي و همسو نمودن اهداف و خط مشي كاركنان:

اين امر از يك سو برای تحقق اهداف مراكز و دستيابی به سياست ها و خط مشی های تعيين شده دارای اهميت است و از سوی ديگر پيشرفت شغلی و حرف های افراد در مراكز در گرو آگاهی وی از انتظارات مديران و نحوه انجام تکاليف و مسئوليت های شغلی است.

-2 افزايش رضايت شغلي و بهبود روحيه كاركنان:

افزايش انگيزه ی كاركنان برای انجام وظايف شغلی يکی از مهمترين مشغله های ذهنی مديران مراكز میباشد. برای آنکه روحيه كاركنان تقويت شود و رضايت آنها از شغل شان افزايش يابد، نيازمند برخورداری از روحيه مفيد و موثر بودن در قبال وظايف محوله میباشد و آن ميسر نخواهد بود مگر با دانش افزايی در قبال نحوه برخورد با مسائل مددجويان و پرهيز از به روز نبودن اطلاعات و دانش علمی است.

-3 كاهش حوادث و آسيب های حرفه ای:

در بسياری از مراكز ومؤسسات، حوادث كاری عمدتاً بواسطه عدم آگاهی و مهارت كافی كاركنان رخ میدهد. اين مساله خصوصاً در مورد مربيان، مددياران و پرسنل تخصصی كه با نيازهای متفاوت و گاهی اوقات نامتوازن سروكار دارند، مصداق بيشتری دارد. علاوه بر حوادث مختلف كه بواسطه فقدان مهارت و دانش افراد بوجود میآيد، آسيب های حرفه ای و افزايش هزينه های مراكز نيز از جمله نتايج نقصان دانش و مهارت نيروی انسانی در اين مراكز می باشد البته آسيب های حرفه ای تنها شامل ضايعات جسمی نمیباشد بلکه عدم تسلط كافی و كامل در وظايف محوله يا نقص در پردازش و حل مسئله ، اثرات مخربی در رضايت شغلی و در نهايت تاثيرات مخرب روحی و روانی بر فرد و گروهای هدف تحت حمايتش خواهد داشت.

-4 به روز نمودن دانش علمي و توانش نيروی انساني:

شالوده ی افزايش بهره وری در مراكز تاكيد بر نيروی انسانی از نظر كيفی و ممانعت از به روز نبودن علمی افراد در حرفه شان میباشد. بنا به تعريف، به روز نبودن در حرفه عبارت است از تقليل كارآيی در انجام كار در طول زمان و فقدان دانش يا مهارت نوين است. اين مسئله باعث میشود كه فرد به دلايل مختلف از لحاظ حرفه ای فرسوده شود و قادر به انجام وظايف و تکاليف محوله نباشد. اگر چه تمامی عوامل ايجادكننده به روز نبودن در حرفه را نمیتوان از طريق آموزش برطرف ساخت، اما بدون شك آموزش ضمن خدمت كاركنان از طريق بازآموزی و ارتقای دانش و توانايی افراد، نقش مهمی در به روز رسانی علمی آنان دارد.

-5 تقويت روحيه همدلي و همكاری در بين مديران وكاركنان:

در حقيقت توفيق سازمان در دستيابی به اهداف تعيين شده تا حد زيادی تابع فضای اعتماد و تفاهم متقابل در محيط كار، افزايش ميزان همکاری كاركنان با يکديگر، افزايش ميزان همکاری كاركنان با مديران و مهمتر از همه ايجاد هماهنگی در نحوه انجام امور مددجويان در بخشهای مختلف مركز میباشد. به نظر میرسد يکی از راههای ايجاد هماهنگی و همدلی، استفاده از آموزش های ضمن خدمت میباشد كه از يکسو زمينه ارتباط متقابل كاركنان با يکديگر در محيط آموزشی را فراهم میسازد و از سوی ديگر و از طريق افزايش دانش و اطلاعات شغلی، برداشت ها و علايق حرفه ای تقريباً يکسانی را در آنها ايجاد میكند. آنچه قابل ذكر است اين است كه تاكيد بر هر يك از اهداف نامبرده بر حسب شرايط و ويژگی های زمانی متفاوت خواهد بود. به اين معنی كه در شرايط خاص ممکن است به برخی از اين اهداف نسبت به ساير اهداف اهميت بيشتری قايل شد.

-6 تقويت و بازخواني ارتباط اصولي ، علمي و هدفمند مديران وكاركنان مراكز با گروه های هدف:

مطمئنا اكر بخواهيم با بيان ساده تر به اين موضوع بنگريم تنها زمانی میتوانيم اصول آموزش و توانبخشی را در گروه های هدفمان پياده نماييم كه شناخت بهنگام و تشخيص افتراقی كامل و درستی از علت شناسی تا پيش آگهی را بدانيم و اين ميسر نخواهد بود مگر با بازخوانی و آشنايی با اصول به روز بودن علمی و روشهای برخورد با مسئله.همانطور كه در زير توضيح داده خواهد شد، بايدتغيير نگرش ها در مطالعات و تئوری ها را بشناسيم و نحوه ی حل مسئله را بدانيم. لذا با شناخت صحيح از انواع اختلالات و سندرم ها ، نحوه ی تعامل و ارتباط را به همه همکارانمان بياموزيم همکارانی كه شايد تاثيرشان كمتر از درمانگرها نمیباشد بعنوان مثال اين دانش حتی بايد به همکاران غير تخصصی مانند مددياران، خدمت كاران،كمك مربيان، و حتی رانندگان سرويس اياب